Reisje langs de rouw

Voor mijn opleiding aan de HZ (University of applied science) maakte ik een documentaire over rouw en verlies. Ik wil graag met deze docu laten zien hoe normaal rouw is; het hoort bij het leven. Het heeft dus iets universeels. En tegelijkertijd is het uniek. Uniek en universeel, zoals een vingerafdruk, zegt Manu Keirse.

Reisje langs de rouw

De naam ‘reisje langs de rouw’ is een doelbewuste woordkeus, dat mogelijk associaties oproept met het liedje en het begrip ‘reisje langs de Rijn’. Zo’n op het eerste oog, oubollige, eentonige en saaie reis, waar men in eerste instantie mogelijk niets van wil weten, zeker niet als men jong is. Maar waar men als men eenmaal in die (levens)fase is aanbeland, maar al te graag, toch de mooie kanten van probeert te zien. Of er in ieder geval gezien de gegeven omstandigheden het beste van probeert te maken.

Verhaallijnen

Ik heb tien mensen (die dichtbij mij staan) gevraagd om iets te vertellen over hun reisje langs de rouw; dat is verhaallijn één.

Verder heb ik er voor gekozen om een tweede verhaallijn door de documentaire heen te laten lopen, namelijk van mijn vrouw en mijzelf met ons gehuurde, elektrische VW busje. Dit om te voorkomen dat het geheel te eentonig, maar daarnaast ook een ‘te zwaar’ geheel zou worden. De parallel met de reis door het leven, die soms ook zwaarder valt, dan vooraf gedacht, ligt voor de hand.

Meer info?

Wilt u meer weten over de docu 'Reisje langs de rouw'? Over de gedachtes die ik had bij het maken of over de keuzes die ik heb gemaakt? Of iets heel anders?

Ik hoor graag van u!